Mijn eensterrenboeken van 2016
Ik begin mijn boekenlijstje 2016 met de eensterrenboeken én een waarschuwing. Weet je hoeveel boeken ik – C’bon, copywriter in Gent – heb gelezen in 2016? 68 stuks. Dat komt neer op 21.860 gelezen pagina’s, oftewel een gemiddelde van 60 per dag. Hoog cijfer, niet? En dat naast een meer dan voltijdse job. Ik merk dat ik met mijn hoofd zit te schudden. Hieronder én in de volgende afleveringen die ik deze week op jullie zal loslaten, vind je mijn mening over elk boek zoals ik die heb ingevoerd op Goodreads, telkens als ik een boek uit had. Boekrecensies
Contents
Boekrecensies van deze eensterrenboeken? Niet echt
De teksten hieronder beschouw ik niet als boekrecensies, wel als korte beschouwingen van hoe ik een boek ervaren heb. Bijna nooit krijg je een korte inhoud voorgeschoteld. Ik beschrijf enkel zaken die me zijn opgevallen, positief en negatief. Toen ik me eind 2015 registreerde op Goodreads besloot ik van elk gelezen boek een tekstje te schrijven. Wijlen professor Ada Deprez zei het al in mijn eerste kandidatuur Germaanse: “Noteer van elk gelezen boek een korte inhoud op een fichekaart (ja ja, zo oud ben ik al), al zijn het maar trefwoorden. Doe je dat niet, dan weet je later enkel nog of je het boek graag hebt gelezen of niet”. Ik heb haar goede raad in de wind geslagen, helaas. Intussen heb ik duizenden boeken achter de kiezen, maar iets vertellen over de inhoud ervan lukt me langs geen kanten. Nu hoef ik maar even mijn boekrecensies te overlezen.
Lees mee welke boeken ik heb gelezen in 2016
Ik maak er een dagelijkse boekensoap van, anders wordt de tekst te lang. Ik begin met de tegenvallers, de eensterrenboeken, om dag na dag te stijgen tot de te koesteren vijfsterrenromans. Gelukkig is deze aflevering de kortste.
Eén schamele ster voor de volgende boeken
Ziek van Liefde door Ian McEwan
*
Een oudere Ian McEwan en een slechte. Afgaand op de achterflap zou het een mysterieus en spannend boek moeten zijn, over een obsessief verliefde stalker, mét godswanen. Helaas. Saai, vervelend, dor, onaantrekkelijk geschreven. Op een bepaald moment, en nu verklap ik een van de hoofddetails, stuurt de stalker huurmoordenaars af op de geliefde omdat hij zijn gevoelens niet beantwoordt. De geliefde zit lekker te eten in een restaurant. Huurmoordenaars vergissen zich en vermoorden de man aan de tafel ernaast…. Terwijl ik het aan het lezen was, kon ik een geeuw niet onderdrukken. Gelukkig evolueren schrijvers. De laatste van zijn boeken zijn wel goed. Dit boek gaat naar de ramsj. Boekrecensies
De edelmoedigen door Alexandre Jardin
*
Altijd moeilijk om de pikzwarte familiegeheimen van je af te schrijven. Enkel de groten doen dat goed. Alexandre Jardin is in mijn ogen een van de minder groten. Ik heb het boek in vertaling gelezen, misschien ligt het daaraan, maar ik vond de stijl abominabel slecht. Ook de structuur kon me niet bekoren, en het verhaal raakte me nergens. Te veel ik, ik, ik. Op den duur begon ik te tellen hoeveel keer het woordje ‘ik’ op een pagina stond. Sommige historische passages zijn bovendien voor anderstaligen – lees, niet-Fransen – bijna niet te begrijpen, wat het lezen er niet gemakkelijker op maakt. Voetnoten zouden hebben geholpen. Dit boek komt in mijn ‘weg te geven aan wie het wil’-bak.
De eeuw van Carlos Moreno Amador door Onno Wesseling
*
Zo’n tegenvaller, dit boek! Al van de eerste pagina’s vocht ik met de stijl. Las ik verschrikkelijke zinnen die ik nog eens herlas om me ervan te verzekeren dat die zin inderdaad verschrikkelijk was. Heb er geen aangeduid, en ik wil echt het boek niet meer in om er een aantal typevoorbeelden uit te halen. Het verhaal vond ik zeer onzinnig en zeer vergezocht. Soms helpen puzzelstukken om van een roman een grootse roman te maken. Hier viel dat tegen. Van meeleven met de personages was ook geen sprake. Man! Was ik blij dat het boek uit was. Ik verdien een medaille voor doorzettingsvermogen.
Reacties mogen, zelfs graag! Bovenstaande eensterrenboeken gaan naar de ramsj.
Karin
Hé, ik vond ‘De eeuw van Carlos Moreno Amador’ wél mooi, maar ik kreeg het dan ook cadeau van iemand die me nauw aan het hart ligt. 🙂
Christine
Dat speelt altijd mee in de beoordeling van een roman. Wat ik vind, is niet DE waarheid hé. Gewoon wat ik denk… Dank voor je reactie.