Serendipiteit? Kom ik vaak tegen!

Af en toe overvalt me een gevoel van Mulischiaanse serendipiteit. Sinds de gelijknamige film met John Cusack en Kate Beckingsale weet iedereen wat dat moeilijke woord betekent. Serendipiteit is inderdaad het vinden van iets onverwachts en bruikbaars terwijl je op zoek bent naar iets anders. Vorige week botste ik op het vergelijkbare woord Mulischiaans in een column van Daan. Volgens hem is dat een reeks toevallig op elkaar volgende gebeurtenissen die kosmisch lijken te zijn voorbeschikt.

Wel, als alerte copywriter in Gent beleef zo’n dingen regelmatig. Onlangs nog met het boek ‘Cocaïne’ van Aleksandr Skorobogatov, een uit Rusland ingeweken schrijver. Hij woont momenteel in Antwerpen samen met zijn echtgenote Rosemie Vermeulen die – heel handig  – zijn boeken naar het Nederlands vertaalt. Ze doet dat trouwens zéér goed. Pluim voor haar!

Serendipiteit, toevallig kom ik te weten wat hier staat
Inscriptie in mijn exemplaar van ‘Cocaïne’. Christine kon ik zelf ontcijferen

Cocaïne is het tweede boek dat ik van hem las

Op Goodreads gaf ik vier sterren aan zijn ‘Portret van een onbekend meisje. Ik hoor het professor literatuur Ada Deprez nog zeggen in eerste kan: “Schrijf van elk boek dat je leest een samenvatting of noteer kernwoorden op een fiche. Zo onthoud je waar een boek over gaat”. Ik heb haar goede raad helaas jarenlang in de wind geslagen. Van de duizenden boeken die ik intussen heb gelezen – gemiddeld één per week – weet ik van de meeste alleen nog of ik ze goed of slecht vond. Sedert ik sinds 2015 op Goodreads zit, probeer ik in maximaal 150 woorden neer te pennen wat ik van elk gelezen boek vind. Nooit geef ik de korte inhoud. Wel beschrijf ik de indruk die het boek op mij heeft gemaakt. Die stukjes beschouw ik als een oefening beknopt schrijven.

serendipiteit of toevalligheid

‘Sergeant Bertrand’ op mijn nog te lezen-lijst

Aan Aleksandrs ‘Sergeant Bertrand’ ben ik nog niet toe gekomen. ‘Cocaïne’ daarentegen heb ik wel gelezen. Daar zit trouwens een fijn verhaal aan vast dat overloopt van toevalligheden. Noem het gerust serendipiteit. Op 17 mei 2017 organiseerde de Limerick in Gent een auteurslezing waarin Skorobogatov een uiteenzetting kwam geven over ‘Cocaïne’. Aanvankelijk was ik van plan om te gaan, maar uiteindelijk koos ik voor die andere passie van me, muziek. Ik bezocht het concert van Angel Olsen, Ryley Walker en Tim Darcy in de Botanique. Ik vroeg de immer bereidwillige Gert Brouns van de Limerick een boek voor mij opzij te leggen. En kon de schrijver dat meteen ook even signeren? Aleksandr bleek inderdaad een boodschap in het boek te hebben genoteerd, maar in het Russisch. Wat er precies stond, wist ik niet. Ik kon alleen mijn naam ontcijferen en moest dus op zoek naar iemand die Russisch kent.

Toeval of serendipiteit?

Geen meevaller, die eerste keer ‘Cocaïne’

In juni nam ik het boek een eerste keer ter hand maar ik raakte amper 20 pagina’s ver. Ik kon mijn gedachten niet bij dat bevreemdende boek houden en legde het ongelezen opzij. Iets wat ik zelden of nooit doe. Was wellicht het gevolg van mijn te drukke professionele agenda in die periode. Mijn tweede poging eind augustus verliep stukken beter. In twee dagen las ik het 300 pagina’s tellende boek uit. Ik gaf mijn recensie over Cocaïne drie sterren op Goodreads. Maar ik wist nog altijd niet hoe de inscriptie in het Nederlands luidde.

Cocaïne van Skorobogatov

Valéri’s vertaling

Een week nadat ik het boek had gelezen kom ik heel toevallig professioneel in contact met Valéri Potchekailov van Story Chief. Dat is een handig digtaal platform dat ervoor zorgt dat contentmarketingartikels simultaan worden gedeeld op verschillende socialemediakanalen en nieuwsgroepen. Valéri bleek een man te zijn, in tegenstelling tot wat zijn naam doet vermoeden. Eén blik op zijn hoekige gezicht maakte zijn Russische afkomst duidelijk. Hij is hier met zijn ouders beland toen hij twaalf jaar was en spreekt intussen uitmuntend Nederlands. Al na amper vijf zinnen vroeg ik hem of hij de inscriptie in ‘Cocaïne’ voor mij kon vertalen. Ik nam ’s avonds een foto van de tekst en mailde die naar hem door. De volgende morgen al zat zijn antwoord in mijn mailbox. Vertaald luidt de inscriptie als volgt: TROMGEROFFEL … Aan Christine met liefde, Sasha. Sasha is de korte vriendennaam voor Aleksander.

Mulischiaanse serendipiteit noem ik dat

In juni leg ik ‘Cocaïne’ opzij om later verder te lezen, iets wat ik praktisch nooit doe. In augustus lees ik het boek wel vlotjes uit. De week erna ontmoet ik toevallig een Rus die de inscriptie voor me vertaalt. Serendipiteit dus. En aangezien al deze toevalligheden om literatuur draaien, noem ik het Mulischiaans, alhoewel het wel meevalt met dat kosmische noodlot. Ik vertelde Valérie dat ik de indruk heb dat Aleksandr Skorobogatov precies tussen twee werelden valt. Hij is niet meer welkom in Rusland, maar voelt zich ook niet echt thuis in gastland België. En dat merk je in zijn ‘Cocaïne’, vind ik. Dat heb ik ook aangehaald in mijn Goodreads-recensie – van maximaal 150 woorden, weet je nog? Valéri is getriggerd door mijn verhaal en gaat het boek lezen.

And what about you?

Met deze positieve noot sluit ik af. Tot de volgende!

Deze blogger vind de juiste onderwerpen voor blogs.

© C’bon, freelance copywriter en copywriter SEO

Misschien ben je wel geïnteresseerd in een ander serendipiteit-verhaal, nu over Peter Verhelst?

Mijn eerste pennenvrucht, als vlieg op de kleuterklasmuur

Mijn eerste pennenvrucht, als vlieg op de kleuterklasmuur

Ik stel even voor: fotograaf in Gent gespecialiseerd in mensen

Ik stel even voor: fotograaf in Gent gespecialiseerd in mensen

Alleen maar Gentle Teaching in Den Dries in Evergem

Alleen maar Gentle Teaching in Den Dries in Evergem

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *