Vlooienband giftig: waarom ik onze Frodo nu anders bescherm

Elke ochtend begint met een kwispelende staart. Frodo, onze zevenjarige bordercollie, staat al klaar om te gaan wandelen. Haar favoriete plek? De bossen en wegen langs de Moervaart. Daar snuffelt ze tussen de bladeren, rent achter stokken aan en zwemt enthousiast rond in het water.

Zoals elke hondenbaas wil ik maar één ding: effectieve bescherming tegen vlooien en teken bij honden. Dus gebruikte ik trouw elke paar maanden een middel tegen vlooien – een pipetje of een vlooienband – want dat hoort nu eenmaal bij een goede verzorging. Toch?

Tot ik ontdekte dat zo’n vlooiendruppel of vlooienband giftig kan zijn. Niet alleen voor insecten, maar ook voor Frodo. En voor alles rondom haar.

Bescherming tegen vlooien of blootstelling aan gif?

Wat ik niet wist of waar ik gewoon niet bij stilstond: veel bestrijdingsmiddelen tegen vlooien bevatten chemische stoffen die in de landbouw al lang verboden zijn. Denk aan namen zoals:

• Fipronil
• Imidacloprid
• Permethrin
• Fluralaner
• Indoxacarb

Deze giftige stoffen zijn ontworpen om het zenuwstelsel van insecten te verstoren – ze doden dus niet alleen vlooien en teken, maar ook bijen, kevers, vlinders en waterorganismen.

Volgens het artikel ‘Aai Fikkie niet’ in De Groene Amsterdammer kan één pipetje met imidacloprid tot wel 25.000 bijen doden. En dat gif spoelt gewoon van Frodo’s vacht af wanneer ze zwemt, door het gras rolt of door direct contact met andere dieren én mensen.

Het gebruik van dergelijke schadelijke bestrijdingsmiddelen draagt op die manier bij aan het afnemen van de biodiversiteit. En dat terwijl de meeste baasjes er geen benul van hebben dat een vlooienband giftig kan zijn, en vaak is!

Waarom zijn chemische bestrijdingsmiddelen nog toegestaan?

Dat vroeg ik me dus ook af. Want als deze werkzame stoffen zo schadelijk zijn, waarom liggen ze dan nog altijd in de rekken van dierenwinkels en apotheken?

Het antwoord is schrijnend eenvoudig: deze producten vallen niet onder de strenge pesticidenwetgeving, maar onder diergeneeskundige regelgeving. En daar worden chemische bestrijdingsmiddelen veel minder streng beoordeeld op hun impact op het milieu.

Zo kunnen producten met fipronil of permethrin nog steeds verkocht worden, ondanks hun nefaste effecten. Terwijl de hoge concentratie van deze stoffen absoluut niet zonder risico is – ook niet voor je hond zelf.

Mogelijke bijwerkingen bij honden (en bij jou)

Naast milieuschade veroorzaken deze middelen mogelijke bijwerkingen bij zowel kleine als grote honden. Denk aan huidirritatie, allergische reacties, gedragsveranderingen en in zeldzame gevallen zelfs neurologische problemen.

Kleine honden en jonge pups zijn extra kwetsbaar voor bijwerkingen bij honden.

Ook mensen kunnen er last van krijgen. Vooral kinderen lopen risico bij direct contact met behandelde dieren. De actieve stof (of actieve stoffen – meervoud) kan zich opstapelen in je huis via banken, vloeren en handen. Zo ontstaat er een onbewuste en langdurige blootstelling aan bestrijdingsmiddelen.

Alternatieve middelen: beschermen zonder vergiftigen

Gelukkig zijn er alternatieve middelen beschikbaar die veilig zijn voor je hond én het milieu:

• Natuurlijke producten op basis van etherische oliën zoals lavendel, citroengras of neemolie. Ze weren vlooien op een milde manier.
• Natuurlijke middelen zoals diatomeeënaarde of sprays op basis van geraniol.
• Mechanische oplossingen zoals een vlooiendruppelvrij alternatief voor pipetten, zoals een vlooienspray zonder gifstoffen of een vlooiendeken.
• Regelmatig borstelen met een vlooienkam, en de leefomgeving hygiënisch houden.

Deze opties zorgen niet alleen voor een langdurige bescherming, ze verminderen ook de noodzaak aan schadelijke middelen. En belangrijker: ze zorgen dat je je hond zonder zorgen kunt knuffelen.

Wat ik nu doe voor Frodo (en de bijen en de waterorganismen)

Ik heb afscheid genomen van chemie. Geen pipetten meer, geen vlooienband. In plaats daarvan krijgt Frodo een natuurlijk middel tegen vlooien en teken op basis van etherische oliën. Ik controleer haar vacht regelmatig met een kam, en zorg dat haar mand en dekens proper zijn.

Nu ik weet dat een vlooienband giftig is, doe ik er inderdaad wat aan.

Ja, het vraagt wat meer aandacht. Maar het voelt juist. Frodo kan weer zwemmen in de Moervaart zonder sporen van gif achter te laten. En ik weet: ik bescherm haar én het leven rondom haar.

Vlooienband giftig? Tijd om bewuster te kiezen

Wil jij ook weten of jouw vlooienband giftig is? Lees de verpakking. Zie je stoffen als fipronil, imidacloprid of permethrin? Dan is het tijd om over te stappen op een alternatief voor pipetten of milieuvriendelijkere middelen tegen teken en vlooien. Ook die slagen erin ongedierte dood te maken.

We hoeven niet te kiezen tussen onze huisdieren en de natuur. We kunnen beide beschermen. Maar dan moeten we wél weten wat we op hun huid smeren.

👉 Nu ook jij weet dat een vlooienband giftig is. Kies bewust. Voor je hond. Voor de bijen. Voor onze planeet.

Met dank aan Peter Rogiest om me hier attent op te maken!

(c) C’bon, copywriter uit Gent