Vijf debuten gewikt en gewogen, ook Het smelt van Lize Spit

In de reeks debuten: De consequenties van Nina Weijers. Zo veel beter dan Het smelt van Lize Spit.

Heel toevallig heb ik vijf debuten na elkaar gelezen, uit Vlaanderen en Nederland. Sommige debuten waren subliem, andere wat minder. Het debuut waar het meest over gepalaverd wordt, vind ik verre van het beste. Hieronder vind je de debuten in dalende volgorde van appreciatie. Benieuwd op welke plek Het smelt van Lize Spit zich bevindt? Deze copywriter in Gent uit haar wel héél persoonlijke mening.

Nummer één van de debuten: De Consequenties van Niña Weijers *****

Het beste debuut, met stip. Van begin tot eind genoten van deze knap geconstrueerde roman vol naadloos in elkaar overlopende verhalen. Vol gedachtegangen die associatief herinneringen aan vroeger opwekken. ‘My kind of book’ want een en al variatie. Het verhaal lijkt vrij simpel. Minnie en haar vroegere minnaar-fotograaf sluiten een contract en spreken af dat de fotograaf Minnie een aantal weken onopgemerkt volgt en foto’s van haar neemt. Maar dat blijkt toch niet de hoofdverhaallijn te zijn. In de plaats daarvan schotelt Weijers je Minnies leven én dat van haar moeder “in rewind” voor, in her en der verspreide fragmenten en hoofdstukken. Zalig verhaal, erudiet, slim, in een prachtige taal, stijl én structuur. De roman staat boordevol intelligente opmerkingen, gedachten en beschouwingen, maar wordt nooit zwaar. Goed gevonden: het leven opgebouwd rond de drie bijna-doodmomenten van Minnie. Lang geleden dat ik zo onder de indruk was van vorm, inhoud, verhaal.

Muidhond van Inge Schilperoord ****1/2

Nooit gedacht dat ik nog eens empathie, zelfs sympathie, zou voelen voor een pedofiel die probeert de strijd aan te binden met zijn vunzige gedachten. Maar daar is Inge Schilperoord toch maar mooi in geslaagd. Deze forensisch psychologe weet heel goed waarover ze schrijft en heeft een enorm inlevingsvermogen. Dat is al een eerste groot pluspunt. Dit boek is Literatuur met hoofdletter L, geschreven in een loepzuivere en beheerste taal. IJzingwekkend spannend en meeslepend verhaal dat steeds beklemmender wordt. Eindresultaat? Kippenvel! Enige punt van kritiek: wat een aartslelijke cover!

Dat is wat ik bemin van Isabelle Rossaert ****

In de reeks debuten: Dat is wat ik bemin van Isabelle Rossaert

Mijn oordeel? ‘Dat is wat ik bemin’ is een prachtdebuut geschreven in een prachtstijl. Kon ik maar zo schrijven! “In der Erschränkung zeigt sich der Meister”, zei Goethe al. Met weinig woorden en in korte zinnen brengt Isabelle Rossaert een mysterieus verhaal mét inhoud. Het verhaal begint in Parijs waar Valérie woont na ‘het voorval’. Er wordt impliciet verwezen naar iets wat is gebeurd met een zekere Max op de berg. In dit deel spelen wandtapijten een hoofdrol, hoe vreemd dat ook moge klinken. Het tweede deel bestaat uit brieven van Valéries vriend, Jean-Michel. Hij bezoekt het dorp en de berg om uit te zoeken wat er precies is voorgevallen. Wat het is dat Valérie zo achtervolgt. Je krijgt de details, maar ook ruimte om zelf bepaalde zaken in te vullen.

  

Wat overblijft is naamloos van Tom Cornu ***1/2

Ook van deze debuutroman ben ik onder de indruk. Van de taal, zinnen, stijl, en het verhaal. Als ik een dergelijk boek lees over verschrikkelijke verhoudingen tussen een moeder, dochter, oma, broer en partner, ben ik altijd blij dat dit soort kelk aan mij voorbijgaat. Tom Cornu is opgeleid als dokter en dat merk je. Zijn medische kennis geeft een meerwaarde aan de beschrijvingen over ziektes, valpartijen van de trap, epileptische aanvallen. Ja, ik heb van het boek genoten. Alleen het einde vond ik wat tegenvallen. Te veel open vragen die geen antwoord krijgen. Daar houd ik niet zo van. Maar het volgende boek van Tom Cornu mag komen. Dat lees ik ook. 

Het smelt van Lize Spit **

De eerste 250 pagina’s konden me matig bekoren en ik moest me dwingen om verder te lezen. Te veel details worden te lang uitgespit – vergeef me de woordspeling. En dat verhaal! Over een zomervakantie van vrienden van rond de twaalf in een of ander klein Kempens dorp. Kan het nog alledaagser? Daar moest Spit natuurlijk wat seks en geweld tegenaan gooien. In het kwadraat dan nog. Bij het lezen vroeg ik me af hoe iemand ertoe komt zo’n verschrikkelijk tafereel te fantaseren, laat staan neer te schrijven. Lize Spits foto toont haar als onschuldige vrouw, maar eigenlijk lijkt ze iemand te zijn met een gewelddadige hoek af á la Grunberg of Tarantino. Ik heb toch iets meer nodig dan rauwe wreedheid en de aanwezigheid van een autistisch personage met compulsief repetitief gedrag om een boek goed te vinden. Zo’n vreemd personage in een roman lijkt trouwens in te zijn.

Persoonlijke reacties zijn altijd welkom! Zeker als je Het smelt van Lize Spit wel kunt pruimen. Véél mensen vinden Het Smelt van Lize Spit trouwens wel goed. Kijk maar even op Goodreads.

En hiermee sluit ik deze SEO-blog weer af. Tot de volgende!

Deze blogger vind de juiste onderwerpen voor blogs.

© C’bon

Misschien ben je ook geïnteresseerd in de volgende blogs geschreven als copywriter SEO?

Pakket ontvangen maar niets besteld. Wat doe je dan?

Pakket ontvangen maar niets besteld. Wat doe je dan?

Hoe muziek werkt? Byrne versus Costello: 2-1

Hoe muziek werkt? Byrne versus Costello: 2-1

Zin in een leesclub voor het einde van het leven?

Zin in een leesclub voor het einde van het leven?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Cristina

    Van jouw lijstje heb ik enkel Het Smelt gelezen. Eigenlijk ben ik het nog aan het lezen, want ik raak er ook maar nauwelijks door. Veel te veel details, het verhaal had de helft van het boek kunnen zijn. Ik heb zelfs even geprobeerd om eerst het verleden te lezen en dan het heden, maar dan werd het helemaal niets. Zelfs de van het begin aanwezige dreiging, begint meer en meer weg te ebben. Jouw verdere beschrijving, heeft me bijna de moed ontnomen om het boek uit te lezen, maar kom, ik ben nu al zo ver…
    De andere boeken lijken me heel aantrekkelijk.
    Bedankt voor je recensies.

    • Christine

      Dank je wel voor je reactie. Ik zou zeggen: lees die andere, en zeker de consequenties. Dat boek vond ik zo de max.

  • Joke

    4\5 zet ik op het “te lezen” lijstje. Fijn die recensies

    • Christine

      Graag gedaan. Eigenlijk allemaal de moeite. En Lize Spit heeft het over de natuur rond Pulderbos. Het verhaal speelt zich in jouw buurt af.