Kefalonia, onze godenreis in 2017

Inderdaad, uiteraard zijn we weer naar een Grieks eiland getrokken, Kefalonia deze keer. Als 21-jarige trok ik samen met medestudent Yves T’sjoen – nu professor Nederlandse literatuur aan de UGent – doorheen Europa, treinend van de ene Europese hoofdstad naar de andere. Toen al verloor ik mijn hart in de treinrit langs de kusten van het Griekse vasteland. Uren zat ik te staren naar die prachtige natuur, die azuurblauwe schakeringen van de zee, die groene eilanden, die zon die de golven zilver kleurt … Te veel om op te noemen.

Kort: Griekenland is mijn droomland. Mijn levensdoel als copywriter in Gent? Alle 222 bewoonde eilanden bezoeken én ze beschrijven in de allermooiste bewoordingen. Maar het ziet ernaar uit dat ik er niet kom met het tempo van nu. Vanaf volgend jaar wordt het dus eilandhoppen. We zien wel, we hebben nog een jaar tijd om te beslissen.

Kefalonia, Myrtos-baai
We hebben hem gevonden, die prachtige Myrtos-baai in Kefalonia. Bewonder dat witte strand. En die azuurblauwe zee met al zijn verschillende tinten blauw.

2017: Kefalonia aan de beurt

Sinds een jaar of vier doen we elk jaar een trip naar een Grieks eiland. Vier jaar geleden was dat het prachtige Korfoe, dan het overroepen Kreta, vervolgens het zéér rustige maar zo deugddoende en mooie Skyros. En nu het even mooie Kefalonia. Normaal ga ik met vriendin Sylvie, dit jaar met de jongste dochter Maya. Die had een traktatie verdiend na een hele zomer studeren, onder meer voor haar herexamen statistiek. Ze is daar trouwens voor geslaagd, dus de reis bleek een echte beloning. En we hebben zo genoten, alweer. Gewoon uren zitten kijken naar die verschillende tinten azuurzeeblauw en je voelt je overgelukkig, als een god in Griekenland. Ik besef héél goed waar die uitdrukking vandaan komt, en er is geen woord van gelogen.

Maya in Kefalonia
Godin (en dochter) Maya gaat de Ionische zee in

Kefalonia, groen en bergachtig eiland in de Ionische zee

Kefalonia is een van de Ionische eilanden ten zuiden van Korfoe. Even groen, bergachtig en mooi. Maar vreemd genoeg zonder antieke cultuur. En dat is inderdaad zeldzaam, want een reis naar Griekenland komt altijd een beetje neer op het opsnuiven van wat antieke cultuur. Hier echter geen overblijfselen uit de klassieke oudheid, geen beelden, paleizen, tempels, oude kerken. Twee redenen hiervoor: Kefalonia is nooit zo dicht bevolkt geweest als bijvoorbeeld Korfoe. Maar de hevige aardbeving van 1953 heeft gewoon alles verwoest. De allerlaatste dateert trouwens van juni 2017! Wist ik niet!

Een geluk bij een ongeluk? Alle huizen in Kefalonia zijn volledig nieuw en dat merk je. Op geen enkel ander Grieks eiland zag ik zo’n mooi verzorgde woningen, soms zelfs echte villa’s. Prachtig vormgegeven, geen onafgewerkte bovenverdiepingen, mooie oranje lichtgele gevels, heel weinig Grieks blauw deze keer. Maar we kregen de indruk dat alles af was, bijna perfect. Mooi eiland. Verzorgd. Proper.

Prachtig Kefalonia
Kefalonia is echt een groen eiland. Kijk naar die bomen (en denk er de geiten bij)

Appartement in het hol van Pluto

Ons appartement in Kefalonia lag in residentie Poseidon in het zuiden van het eiland, volgens de website op amper 950 meter van de kust. Beloofde veel goeds. Helaas bleek het tien minuten te kosten om die afstand te overbruggen, mét de auto. Je zag de zee heel dichtbij, maar erheen rijden was andere koek door de steile bergen. En dat was het geval voor het hele eiland. Eer je op de min of meer berijdbare hoofdweg terechtkomt – ook met de nodige bochten – moet je eerst die steile bergen over.

Vakantie in Kefalonia
Onderaan was ons appartement: twee luxekamers en twee luxebadkamers voor twee gasten

Nog nooit zulke haarspeldbochten meegemaakt! Dat in combinatie met hellingen van meer dan 10% maakt van autorijden in Kefalonia een echte uitdaging. Wil je dan weer afdalen naar het strand, dan duurt ook dat minstens 20 minuten voor je er bent. Hopelijk heelhuids en zonder krassen en bulten in de auto. De zandstranden waren de moeite wel meer dan waard. Altijd mooi en proper verzorgd.

Alcoholconsumptie? Vrijwel nihil

Deze reis was heel gezond, want ik heb bijna niets van alcoholische dranken gedronken. Dat durfde ik ook niet. Na zonsondergang waren die haarspeldbochten en steile hellingen nog een pak erger. Amper een meter voor elke bocht zag je of die nu naar rechts of links afboog. Ik reed dikwijls “op de tast”, zoals in een dikke mist. Meer dan 20 kilometer per uur rijden ’s nachts lukte echt niet. Ook overdag haalde ik amper de vierde versnelling, telkens weer moest ik door de bochten naar derde, tweede, zelfs naar eerste.

Niet zo lekker eten

Het eten in Kefalonia was altijd eetbaar, maar nooit buitengewoon lekker. ’s Middags at ik altijd een Griekse salade, telkens in een ander etablissement, kwestie van de Griekse lokale economie een duwtje in de rug te geven (wist je dat ook supporter ben van lokale SEO, maar dit uiteraard volledig terzijde). Maar het verschil in kwaliteit was zo immens. Ik herinner me een tussenstop in een heel chique hotel. Amper vijf dobbelsteentjes fetakaas telde ik in mijn kom Griekse salade. In een andere taverne puilde de feta dan weer over het bord, en dat voor hetzelfde geld. Maar nooit hebben we onze vingers echt kunnen aflikken.

Ook het ontbijt in ons logement was er geen om naar huis over te schrijven. De keuze was reuze, maar 90% van het aanbod raakten we zelfs niet aan. Wie eet er nu chicken nuggets, brownies en cake ’s morgens vroeg? Daar moet je toch een Engelsman voor zijn! Slechts 10% van het ontbijt kon ons bekoren. Maar alle dagen hetzelfde ontbijt begint algauw te vervelen. Elders gaan ontbijten was geen optie, want je moest er minstens een kwartier autorijden voor over hebben, door die bochten. Maar ik val in herhaling.

Iets uitgebreidere diners

Voor het diner kozen we telkens iets duurders. Ik heb drie keer inktvis uitgeprobeerd, in alle soorten en manieren van bereiding, maar een hemels exemplaar als dat in Skyros heb ik niet gevonden. Misschien zijn we als gastronomische Belgen op het vlak van eten te kritisch, want we stonden vrij alleen met onze mening. Andere toeristen leken het eten wel te appreciëren. Eén keer aten we barbecue in Poseidon. Maya kreeg drie soorten vlees, naar verluidt drie verschillende soorten, maar ze smaakten allemaal hetzelfde. Lam en kip was niet van elkaar te onderscheiden. Mijn vis was dan weer heel lekker. Was trouwens een leuke avond, met een paar glazen Ouzo en Metaxa. Ik kon eindelijk profiteren van onze kamer op loopafstand. Ik zat naast vijf Engelsen en het gesprek was zeer aangenaam. Zo’n gesprek waarin iedereen naar elkaar luistert en elkaar laat uitspreken. Zalig vind ik dat.

Rustgevende reis in Kefalonia achter de rug

Door gebrek aan cultuur reisden we het eiland Kefalonia af op zoek naar mooie zandstranden, vooral die ene baai die ons zo had aangesproken op de website van het eiland. Die hebben we gevonden, het ging om de Myrtos-baai. De hoofdstad Argostoli hebben we een drietal keer bezocht. Idyllisch gelegen aan een baai, met een wandelbrug naar het schiereiland aan de overkant, en immense schildpadden in het water. Op een stormachtige dag hebben we daar de ferry genomen naar de overkant. Slechte timing want elk strand dat we op het schiereiland bezochten was compleet leeg. Enkel de stormachtige wind was er en de beukende golven. We keken onze ogen uit en hielden ons vast aan de takken van de bomen. Na die ene dag storm, met winden van acht beaufort, lagen de stranden vol aangespoeld vuil uit de zee, maar die werden meteen schoongemaakt. Chapeau voor de Griekse lokale overheid.

Blauw water in grot in Kefalonia
Ik dacht in Albanië al de blauwe oerbron te hebben bezocht. Bleek die zich ook in Kefalonia te bevinden.

Die Griekse zee hé

Zalig en eigenlijk onbetaalbaar! Je stapt de Griekse zee in alsof het een lauw bad is. Binnen de seconde zat ik helemaal onder. In onze Noordzee is dat wel wat anders. Alleen al voor die dagelijkse duiken in die azuurblauwe zee ga ik naar Griekenland. Waar gaan we volgend jaar heen? Ik ga me even bezinnen. Geen Kefalonia meer, wel een andere eindbestemming. Nog amper iets meer dan 200 eilanden te gaan. Maar gaan doen we! En met deze positieve noot sluit ik weer af. Tot de volgende. Mijn verslag over Skyros al gelezen trouwens? Aanrader! Tekst én vakantiebestemming.

In 2019 ging ik op vakantie in Cyprus. Ook mooi.

Deze blogger vind de juiste onderwerpen voor blogs.

© C’bon, freelance copywriter en copywriter SEO

Vakantie in Cyprus: “Welk uur leven we?”

Vakantie in Cyprus: “Welk uur leven we?”

Pakket ontvangen maar niets besteld. Wat doe je dan?

Pakket ontvangen maar niets besteld. Wat doe je dan?

SEO-regels veranderen nog maar een keer!

SEO-regels veranderen nog maar een keer!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Kristien Van Cauwenberge

    Griekse eilanden staan ook op mijn bucket list. Blijkbaar 222! Dus keuze zat. Wil een goede mix van prachtige natuur, cultuur én ook lekker eten!

    • Christine

      Ik wil wel met je mee! Ben een goede gids. (smiley)

      • Kristien Van Cauwenberge

        Kan handig zijn! Ik loop vlug verloren…

        • Christine

          Deal!

  • Peter

    Zalig!

    • Christine

      Meer dan zalig.