Boekenlijst 1 van 2022 – 18 stuks gelezen!

Dag mensen. Eind maart. Eind van de derde maand van 2022. Eind van het kwartaal ook. Hier komt die dus aan, mijn boekenlijst 1 van 2022. Zoals vanouds lekker leesbaar, met afbeelding van de cover, titel, aantal sterren (in dalende volgorde) en een heel kort verslagje waarom ik het boek die bepaalde score geef. Want dat blijf ik belangrijk vinden, die uitleg waarom ik een boek goed, gemiddeld of slecht vind. Je kan dan nog beslissen wat je ermee doet.

Wil je nog meer leestips? Schrijf je dan in op mijn nieuwsbrief. Je vindt de inschrijflink in de footer. Doen!

Hier komt mijn boekenlijst 1 van 2022 aan. Geniet ervan. Enne, een reactie nalaten mag altijd… Ook helemaal onderaan.

Trouwens… Boekenlijst 2 van 2022, boekenlijst 3 en boekenlijst 4 staan ondertussen ook al online!

Vijfsterrenboeken in mijn boekenlijst 1 van 2022

Pluto, aan het einde van de weg rechtdoor door Lara Taveirne
*****

Lara Taveirne kan schrijven. Dat bewijst ze met elk boek dat ze op de markt brengt. Ook dit boek heb ik van begin tot eind geïntrigeerd zitten lezen, niet het minst door de fantastische opbouw. Je krijgt het verhaal van Oma Zee en haar vier dochters, waaronder vooral Antonia aan bod komt, en haar dochter Loekie. Na het overlijden van haar moeder ontdekt Loekie een verborgen schrift en een bundel verhalen. Het lezen van ‘mama’s leven op papier’ vult enkele mysterieuze, dieptragische gaten. Je komt van de ene ontdekking in de andere. Het verhaal deed me wat denken aan Bridges of Madison County. Ook in dat boek komen de kinderen meer over hun moeder te weten na haar dood. De taal is enorm mooi, poëtisch en zit vol raak geformuleerde en waarlijk prachtige metaforen.

Ooit herlees ik het boek en duid dan de opvallende passages in fluo aan. Het zal een roman vol kleur worden.

Dertien door David Mitchell
*****

Mitchell en ik blijken in dezelfde periode naar onze eerste fuiven te zijn geweest, te hebben gedanst op dezelfde muziek – ik las zelfs een verwijzing naar het lied #Dreamnumber9 – en dezelfde films in de cinema te hebben gezien. Chariots of Fire! Gregory’s girl! Dit boek is helemaal anders dan wat ik van Mitchell gewoon ben, maar toch zéér goed. Geen verhaal vol chaotische en bizarre omleidingen. Wel rechttoe rechtaan een jaar uit het leven van een ongeduldige, verlegen dertienjarige. Mevrouw Crommelynck heeft het in Solarium – mijn favoriete hoofdstuk – over “emotionele incontinentie”. Jason wordt gepest door werkelijk vreselijke bullebakken en kan zich niet verweren omdat hij stottert. Ook thuis maakt hij zich onzichtbaar uit vrees een ruzie tussen zijn ouders uit te lokken. Herkenbaar verhaal over hoe een jongen, nog net geen tiener, het leven ondergaat, doorspartelt en doorworstelt. Tot hij de kracht van het gesproken én geschreven woord ontdekt.

Pure nostalgie! Ik ben weer 100% Mitchell-fan.

Onder buren door Juli Zeh
*****

Het eerste boek dat ik lees waarin er sprake is van corona, mondkapjes, social distancing. Dora verlaat haar vriend, zo’n hautaine zwart-witdenker die op iedereen neerkijkt die dingen anders doet dan hij, en verhuist naar een woning op het platteland. Daar blijkt ze naast de dorpsnazi te wonen. De eerste ontmoeting roept alleen maar terecht ergernis en boosheid op. De man is inderdaad een belediging voor het menselijke ras. Maar geleidelijk aan groeit er sympathie en erkenning tussen hen beiden. Vrij confronterend boek want enorm herkenbaar. De grootste roepers staan altijd aan de zijlijn: “Met die extreemrechtse klootzak ga ik nooit aan dezelfde tafel zitten”, roept de linkse denker. Maar wat doe je als een heel dicht familielid extreemrechts denkt? Die gewoon negeren of afschrijven? Zeh behandelt die problematiek sereen en menselijk.

Boodschap: niemand is alleen maar die ene eigenschap. Enkel met direct en persoonlijk contact leer je de ander kennen. Doordenker.

De wand door Marlen Haushofer
*****

Als ‘je enorm hard raken’ de definitie is van grote literatuur, dan is dit boek héél grote literatuur. Een vrouw komt alleen te staan op een kat, hond en koe na, nadat er een doorzichtige wand verschijnt tussen haar en alle dode anderen. Ze doet alle dagen steeds dezelfde klusjes om te overleven: dieren eten geven, houthakken, hooi verplaatsen, wandelen, aardappelen poten… Er gebeurt nagenoeg niets. Op dat gebied deed het boek me denken aan ‘Stoner’, ook al zo’n meesterwerk. Maar die spanningsboog! De verteller verwijst naar het verleden en hier en daar in een klein zinnetje ook naar de toekomst. Daarin verneem je dat de stier en hond gewelddadig aan hun einde komen. Ik heb zelf een hond waar ik urenlange boswandelingen mee maak en wéét dus welk maatje een hond kan zijn. Ik bleef het uitlezen maar uitstellen omdat ik niet met zijn dood geconfronteerd wou worden.

Zelden zo meegeleefd met een verhaal. Dé ontdekking in mijn boekenlijst 1 van 2022.

Viersterrenboeken in mijn boekenlijst 1 van 2022

De eerlijke vinder door Stephen King
****

Mr. Mercedes is tot nu toe de enige Stephen King die ik niet zo goed vind. Die geef ik amper twee sterren. Maar omdat kennissen me vertellen dat deel 2 en 3 van de trilogie beter zijn, lees ik ze natuurlijk, als tussendoortje. En ik moet toegeven, deel 2 is véél beter dan deel 1. Omdat het maar zijdelings te maken heeft met Mr. Mercedes kan het volledig op zichzelf worden gelezen. Het gaat over de onvoorwaardelijke liefde van een zoon voor zijn familie en over hoever die kan gaan, tot moord toe. Anderzijds gaat het over de liefde voor de werken van een favoriete auteur – altijd leuk om daarover te lezen vind ik – en over wat die liefde in iemands leven kan betekenen. En alweer, over hoever die liefde kan gaan. Inderdaad, ook hier tot moord.

Zoals gebruikelijk bij King leef je mee met beide kanten.

Matrix door Lauren Groff
****

Furie en Fortuin vond ik enorm goed. Ook dit boek haalt datzelfde hoge niveau, hoewel het helemaal anders is qua onderwerp en stijl. In deze historische roman lees je over Marie de France. Deze lelijke bastaarddochter van een Plantagenet wordt door haar – letterlijk – beminde koningin Eleanora naar een klooster in Engeland gestuurd om er abdis te worden. Marie zal er op haar eigenzinnige en supersterke manier voor zorgen dat het klooster welvarend wordt. De hoofse stijl die Groff hanteert past wonderwel bij dit middeleeuwse verhaal. Prachtige en wellicht realistische evocatie van het leven in een klooster in de vroege middeleeuwen. Je leest er over de sluwe tegenwerkingen van de kloosterlingen onderling én de lesbische handelingen onder het mum van het uitroeien van humeuren. Hoe de lelijke abdis haar wondermooie vrouwelijke concurrente weet te overwinnen is subliem én grappig.

Supersterk begin, gevolgd door een kleine inzakking om dan weer volle kracht vooruit te gaan.

En we vergeten omdat het moet door Maggie O’Farrell
****

Mijn tweede kennismaking met het werk van Maggie O’Farrell, na het werkelijk magistrale Hamnet. Ook deze roman is meer dan de moeite waard. Het valt me trouwens op dat in veel boeken die ik goed vind, het vaak over taal en schrijven gaat. Ook hier weer. Je krijgt het spannende verhaal van twee koppels. Eén koppel leeft in de jaren 50 in Soho in Londen en geeft een tijdschrift uit. Het andere koppel leeft begin deze eeuw en heeft net een baby gekregen. Iets waar zowel de mama, maar vooral de papa het moeilijk mee heeft. De personages zijn trouwens perfect uitgewerkt. Wat de twee verhalen met elkaar verbindt, kom je pas op het einde te weten. De spanningsboog blijft het hele boek aanwezig, van het eerste tot het laatste woord. Ondertussen word je ondergedompeld in de opeenvolging van uiterst eenvoudige, supermooie zinnen.

Ik lees ook haar andere boeken!

Online invloed – Zo pas je bewezen gedragspsychologie toe voor betere online resultaten door Joris Groen en Bas Wouters
****

Ik heb er een boek bij dat vanaf nu dag en nacht op mijn bureau ligt. Klaar om in te kijken als ik als freelance SEO copywriter weer eens de opdracht krijg de tekst te verzorgen voor een website of socialemediacampagne. Het boek vat veel zaken samen die ik in mijn carrière hier en daar heb opgestoken, maar die een beetje in de nevelen van de herinnering zijn terechtgekomen. Dit naslagwerk is een echte aanrader! Op een vlotte en begrijpelijke manier leggen Bas en Joris uit wat er aan de basis ligt van het gedrag van mensen. Ze schotelen je drie theorieën voor en leggen je uit welke technieken je allemaal kan gebruiken om mensen aan te zetten tot een bepaald gedrag. Het gedrag dat jij wilt dat ze doen, uiteraard. Er is ook héél veel praktijk!

In deze online invloed-blog lees je er alles over.

Minjan door Margot Vanderstraeten
****

Nu weet ik weer meer over de intrigerende Joodse cultuur, ook wat het woord ‘Minjan’ betekent. Spoiler: het is dus geen Joodse naam, zoals ik verkeerdelijk dacht. In Mazzel Tov viel ik er een beetje over dat Vanderstraeten moeilijke Joodse gebruiken – waaronder de Joodse geschiedenis – liet uitleggen door een kind. Kwam niet geloofwaardig over. Nu doet ze dat aan de hand van gesprekken met volwassenen. Je merkt dat de journaliste elk gesprek nieuwsgierig stuurt op zoek naar antwoorden over Joodse gebruiken. En die antwoorden komen er, ook al zijn sommige ervan uiterst moeilijk te begrijpen vanuit onze minder religieuze denkwereld. Dit boek toont aan dat je openstellen voor de redenen waarom anderen “vreemd” gedrag vertonen dé manier is om racisme en antisemitisme tegen te gaan. Tussen Margot en chassidische Esther gaapt er een enorme kloof en toch groeit de achting voor elkaar.

Vlot lezend, overtuigend boek met als boodschap: geen enkele Jood is gelijk.

Een revolverschot door Virginie Loveling
****

Ik hoorde Annelies Verbeke vertellen dat ze dit boek had hertaald om opnieuw uit te geven. Waarom? Omdat ze een schrijfster van het kaliber van Viriginie Loveling die aandacht dubbel en dik waard vindt. Wel, ik volg haar mening volledig. Annelies heeft de tekst niet vertaald naar het Nederlands van nu, enkel de spelling aangepast. De stijl en woordenschat blijven duidelijk begin twintigste-eeuws. In het begin had ik het moeilijk met alle oubollige woorden en uitdrukkingen, maar dat was vlug over. Het verhaal zelf, de setting, moraal en gebruiken doen heel ouderwets aan, in de betekenis van écht niet meer van deze tijd. Maar de psychologie van de personages is zo goed uitgebouwd dat je niet anders kan dan doorlezen. Geen whodunit, want je wéét wie het revolverschot lost. Maar de psychologische verwerking ervan brengt je op het uiterste puntje van je stoel.

Deze prachtuitgave in de reeks Salamander Klassieker ligt trouwens heel lekker in de hand.

Een ladder naar de hemel door John Boyne
****

Op mijn kaft in het middelbaar stond de leuze: “To have ambition is my ambition”. Zoveel jaar later ben ik nog steeds zoekende. De hoofdpersoon in “Een ladder naar de hemel” heeft die tomeloze ambitie wel, zelfs tot de vierde macht. Het enige wat hij wil is wereldberoemd schrijver worden en prijs na prijs binnenrijven. Daar heeft hij alles voor over. Alle obstakels die op zijn weg komen, ruimt hij totaal gewetenloos uit de weg. In zijn gekende leesbare stijl schildert Boyne een echte psychopatische antiheld die slechts één ding mist, fantasie. Maar is fantasie niet dé belangrijkste vaardigheid om een goede schrijver te worden? Geen erg, dan steel je toch gewoon andermans ideeën? Goede boeken over schrijven en schrijvers, ik blijf ervan houden. Fascinerende personages, grappige literaire kritiek, fantastische dialogen en zelfs wanhoop en horror.

Dit knappe boek biedt voor elk wat wils.

Driesterrenboeken in mijn boekenlijst 1 van 2022

Orakel door Thomas Olde Heuvelt
***

Een beetje een allegaartje, dit boek. De eerste pagina’s deden me denken aan Het Kaartenhuis, met al die stemmen in het gestrande schip die van mijlen ver lijken te komen. De levende doden deden me dan weer denken aan Les Revenants en de finale aan een spannende actiefilm met Bruce Willis in de hoofdrol. De eerste honderd pagina’s zijn supersterk maar daarna kalft de spanning af door een overdosis aan uiteenlopende verhaallijnen. Van mysterieuze verdwijningen over doofpotaffaires tot tienerliefde. Het James Bond-achtige spionageverhaal en de soms vergezochte intriges van de geheime dienst mochten van mijn part gerust geschrapt worden. De gebeurtenissen lijken iets te maken te hebben met oude Europese goden die zich uit wraak nog eens roeren in deze moderne tijden. Vlot geschreven en fantasierijk griezelverhaal dat helaas te veel langdradige momenten kent. Het verhaal was beter wat gebalder geweest.

Enorm genoten van de supersterke intermezzo’s.

Een reiziger by John Boyne
***

Normaal heb ik een boek van John Boyne zo uit, maar dat was hier niet het geval. Een tweetal hoofdstukken lezen per keer bleek genoeg. Uren doorlezen zat er niet in. De opzet is nochtans origineel. Je krijgt een wereldgeschiedenis opgesplitst in korte hoofdstukken die zich telkens opnieuw afspelen in verschillende delen van de wereld, in steeds weer andere tijden. Elk hoofdstuk borduurt voort op het verhaal van dezelfde hoofdpersoon en zijn naasten. Enkel de namen veranderen, details over religie, cultuur…. Soms heel fascinerend, maar vaak vond ik de hoofdstukken te kort en daardoor te oppervlakkig om echt meeslepend te zijn. Telkens als ik ‘eindelijk’ in een hoofdstuk zat, was het gedaan en kwam er weer een ander land en andere tijd aan. Je merkt dat de wereld constant verandert maar de menselijke emoties als liefde en woede dezelfde blijven.

“Het universum buiten verandert voortdurend, het universum in ons binnenste niet.”

Biecht van een moordenaar door Joseph Roth

***

De moordenaar vertelt zijn verhaal in één dronken nacht op café. Deze lezer las het boek uit op één namiddag. Het verhaal is inderdaad enorm meeslepend, maar ook vrij ongeloofwaardig omdat zoveel gebaseerd is op toeval. Ik verwijs naar het telkens opnieuw opduiken van die duivelse Lakatos. Geschreven in een schrijfstijl die thuishoort in de tijd voor WO II. Je leest het verhaal van een quasi schizofreen man die wanhopig heen en weer rent tussen zijn bastaardnaam en de naam van zijn natuurlijke vader. En zijn leven laat leiden door wrok, jaloezie en kwaadheid op zijn halfbroer. Op een bepaald moment dacht ik: mocht een hedendaags auteur dit soort teksten schrijven, dan wordt hij door de mangel gehaald. Zo wordt zijn geliefde Lutetia omschreven als iemand die het geld over de balk gooit, gewoon omdat ze dat moet doen. Ze is namelijk een vrouw, ze kan niet anders.

Beetje gedateerd.

Het enige boek van 2,5 ster in mijn boekenlijst 1 van 2022

Lawaaivluchteling door Ignace Pollet
**1/2

Toffe titel en mooie cover. Ik begin vol verwachting aan het boek omdat ook ik de leeftijd heb bereikt waarop het geluid van de stilte de voorkeur begint te krijgen. De eerste delen vind ik subliem. Pollet beschrijft meeslepend hoe de oudere dorpsbewoner het oorverdovende dancegeluid ervaart dat uit het huis van zijn overburen schalt en hoe hij wordt geconfronteerd met het nakende concert in de wei achter zijn huis. Ook het verhaal van die rare Duitse man die bij hem aanklopt in de veronderstelling dat hij een B&B uitbaat is intrigerende kost. Helaas bekoren de verklarende verhaallijnen in de volgende delen me minder. Ik zou het boek toch drie sterren geven ware het niet dat ik val over de vele grammaticale fouten in het boek. 2,5 sterren is dus mijn compromis.

Telkens opnieuw sta ik er versteld van dat zelfs revisoren in een uitgeverij de taalregels niet meer kennen.

Tweesterrenboeken in mijn boekenlijst 1 van 2022

De Geestverwantschap door David Mitchell
**

Een slangenboek! Het boek begint en eindigt met dezelfde zin: “Wat blies er in mijn nek?” Eigenlijk zou ik het boek opnieuw moeten lezen op zoek naar wat ik allemaal heb gemist. Want dat is het grootste manco van dit boek: er wordt te veel verteld. Elk van de tien hoofdstukken kan je lezen als aparte kortverhalen over weer andere personages in weer andere werelddelen. En dat maakt het moeilijk om er telkens opnieuw in te komen. Dit debuut heeft alles in zich wat zo typerend is aan Mitchell. Helaas halen de soms heel zijdelings verweven verhalen niet altijd hetzelfde niveau. Vaak zat ik te kijken hoeveel ik al had gelezen en wat ik nog voor de kiezen had. Geen goed teken. Als debuut is dit boek de moeite waard, maar wie Mitchells volgende boeken leest, zeker het sublieme Wolkenatlas waarin hij dezelfde tactiek perfectioneert, weet hoeveel beter hij kan.

Dit is – driewerf helaas – de grootste tegenvaller in mijn boekenlijst 1 van 2022. Had er zoveel meer van verwacht.

Wisseling van de wacht door Stephen King
**

Deel 3 in de Bill Hodges-trilogie. Helaas niet het beste, we zitten weer op het niveau van deel 1. Deel 2 – De eerlijke vinder – is overduidelijk het allerbeste. Niet het minst omdat dat een menselijk verhaal is over iets wat iedereen kan overkomen en het slechts zijdelings met de Mercedes-moordenaar uit deel 1 te maken heeft. Een zoon gebruikt een gevonden schat om zijn ouders te helpen, maar dan komt de oorspronkelijke dief roet in het eten gooien. Deel 3 strompelt weer het ongeloofwaardige pad op. Het vertelt over de telekinetische gaven van de comateuze Mercedes-moordenaar, over aftandse spelcomputers die hij programmeert om jongeren aan te zetten tot zelfmoord, over de manier waarop hij zich verplaatst in andere lichamen om alles geregeld te krijgen. De plot is zo ingewikkeld dat King alles tot in den treure herhaalt, en dat is alleen maar saai.

Eén pluspunt: de superintelligente autistische assistente.

Geestgrond door Sarah Moss
**

Lichte tegenvaller deze. Het verhaal op zich is nochtans intrigerend. Silvie, haar vader en moeder, een prof archeologie en enkele studenten leven twee weken in de bossen van Noord-Engeland alsof ze zich in de ijzertijd bevinden. Geen elektriciteit, luxe of stromend water dus. De vader van Sylvie is een regelrechte bruut. Wie hem geen gelijk geeft of iets doet wat tegen zijn opvattingen ingaat, voelt dat aan den lijve. Zowel Sylvie als zijn vrouw staan onder de striemen en blauwe plekken. Je leest over hun moeilijkheden om eten te vinden en dat vervolgens klaar te maken. De horrorachtige scène in het begin van het boek voorspelt wat komen gaat. Maar wanneer je het einde van het boek hebt bereikt, lijkt het allemaal veel minder erg.

De stijl is afstandelijk, koud en kil. Bovendien worden veel onderwerpen aangeraakt maar niets afgewerkt. Ik houd er een onvoldaan leesgevoel aan over.

Lees al mijn recensies op Goodreads

Eensterrenboek in mijn boekenlijst 1 van 2022

Geen enkele! Hoe fijn is dat! En met deze positieve noot sluit ik deze boekenlijst 1 van 2022 af. Tot de volgende!

© C’bon, copywriter in Gent